เกาะเกร็ด ชุมชนชาวมอญเก่า มนต์เสน่ห์ของเมืองนนท์ ชุมชนเก่าแก่ ล้อมรอบด้วยแม่น้ำเจ้าพระยา
วันนี้มีโอกาสต้อนรับแขกผู้มาเยือนจากต่างจังหวัด เราต้องเดินทางไปรับเพื่อน แถวปากเกร็ด ในเวลาครึ่งวันเช้าของวันอาทิตย์ เรามีเวลาอีกครึ่งวันบ่าย ก็คิดว่าจะพาเพื่อนไปเที่ยวไหนดี สถานที่แรกที่นึกถึงเลย “เกาะเกร็ดไงเพื่อน” ไหนๆก็มาแถวนี้แล้ว ก็ไปสิ พูดแล้วก็หยิบมือถือ ค้นหาใน google ก่อน “การเดินทางไปเกาะเกร็ด” ก็เจอว่าจะต้องไปขึ้นเรือที่ท่าเรือ “วัดสนามเหนือ” จากนั้นก็ทำการเปิด google map แล้วก็ตาม GPS เลย
มาถึงซอยทางเข้าแล้ว แต่ว่ารถติดมากกก ขับเข้าไปในซอย จะมีที่จอดรถหลายที่ทั้งในวัดและบ้านของชาวบ้านแถวนั้นที่เปิดบริการให้จอดรถ แต่ก็มีค่าบริการประมาณ 40-50 บาท แต่วันนี้ เราหาที่จอดรถไม่ได้เลย วิ่งเข้าไปในซอยลึกเรื่อยๆก็ไม่มีที่จอด เลยวนรถกลับคืนมาหน้าวัดก็ยังไม่มี สักพักมีลุงคนนึงยืนโบก เราก็รับบึ่งรถไปเลย ซึ่งตรงนั้นเป็นร้านขายเครื่องปั้นดินเผา ที่ใหญ่พอสมควร ลุงแกก็โบกรถเข้าไป ข้างในจะมีลานกว้าง และมีโรงจอดรถของร้านด้วย เราเข้ามามีรถจอดอยู่2-3คัน เดาว่าน่าจะเพิ่งเปิดให้เข้ามาจอด ซึ่งเราก็โชคดีมากที่ได้จอด จอดเสร็จก็จ่ายเงินไป 50 บาท
เดินเข้าไปที่ท่าเรือข้างวัดสนามเหนือ
คิวยาวมากๆเลย ระหว่างยืนต่อแถว ข้างๆก็มีอุปกรณ์กันแดดขายมากมาย ตั้งแต่แว่นตา หมวกหลากหลายแบบ บ่ายๆแบบนี้ อย่าถามว่าร้อนมั้ย ขอตอบเลยว่า มากกก
ยืนรอคิวซักพัก ก็ถึงคิวขึ้นเรือแล้วว คนเยอะมาก 
นู่นไงเกาะเกร็ดอยู่ไม่ไกล นั่งเรือไม่ถึง 5 นาที
ระหว่างทาง ชมวิวรอ
พอไปถึงเกาะแล้วก็ขึ้นฝั่ง จ่ายเงินค่าโดยสารคนละ 2 บาท
บนเกาะมีจักรยานให้เช่า 40 บาท หรือใครจะนั่งเรือเที่ยวชมรอบเกาะก็ได้ ราคาเท่าไหร่จำไม่ได้ ส่วนเราขอเดินแล้วกัน
วัดแรกที่เจอ “วัดปรมัยยิกาวาส (วัดปากอ่าว)” จะเจอเจดีย์ทรงรามัญที่จำลองแบบมาจากพระธาตุเจดีย์มุเตา 
มีของขายมากมาย ของเล่นโบราณ ขนมโบราณ งานฝีมือ หยูกยาสมุนไพร พืชผลจากชาวบ้านในชุมชน
เดินมาซักพัก เริ่มหิวละ แวะร้านก๋วยเตี๋ยวหน่อยนะ ชามที่เห็นในภาพ 30 บาท คีบประมาณ 3 คำ หมดละ คือมันน้อยมาก ชามเดียวพอ ตั้งใจจะเดินชิมอาหารแปลกๆ ที่ไม่เคยกินด้วย รองท้องไปก่อน เสร็จแล้วก็เดินต่อไป
เจอพี่เขาวาดหัวโขนอยู่ สวยๆมากๆ ค่ะ ส่วนด้านซ้ายล่าง เป็นการนำขยะมารีไซเคิล ใส่ไอเดียออกมา กลายเป็นสิ่งประดิษฐ์เก๋ๆ
ขนมไทยหน้าตาดีมาก บางอย่างไม่เคยได้ยินชื่อ ไม่เคยกินมาก่อน
เดินชมนั่น ชมนี่จนเหนื่อยละ ก็เหลือบไปเห็นในซอยเล็กๆ มีท่าน้ำเขาเรียกอะไรไม่รู้ ที่เป็นศาลายื่นออกไป เราก็ไปนั่งพัก ก็ได้เห็นวิวสวยๆ จากฝั่งตรงข้าม
เดินสักพัก เจอป้าย เขียนประมาณว่า ศูนย์การเรียนรู้เครื่องปั้นดินเผา ประมาณนี้ เราก็เดินเข้าในซอย ตามป้าย จะเจอ “โรงงานเครื่องปั้นดินเผาป้าตุ่ม” มายืนดูลุงเขาปั้น อยากลองทำมั่ง ดูสนุกดีค่ะ
เหนื่อยแล้วได้ ก็กลับกัน เดินย้อนกลับไปที่เดิม จริงๆมีท่าเรือหลายที่ แต่เรายังไม่แวะหลายที่เลย เดินย้อนกลับไปที่เดิม
บายๆ เกาะเกร็ด
เก็บตก
- ใครคิดจะเช่าจักรยาน อาจจะได้จูงในบางช่วง เพราะคนเยอะ ปั่นไม่ได้ ถ้ามาช่วงคนไม่เยอะน่าจะดีกว่า
- มีวัดเยอะมาก เดินไปไม่กี่เมตรก็มีวัด
- พืชทอดอร่อย ไม่แพง ซื้อเดินกิน ชิวๆ (เป็นการนำดอกไม้ใบไม้ อาทิ ดอกอัญชัน ใบชะพลู กุ้ง ปู หน่อกะลาทอด ฯลฯ ชุบแป้งทอด)
- ไอศกรีมกะทิสดรถเข็นก็อร่อย
- ควรเตรียมอุปกรณ์กันแดดไปนิดนึง แต่ช่วงเดินเข้าชุมชนไม่แดดแล้ว
รีวิวหน้าจะเป็นอะไรอย่าลืมมาติดตามกันนะคะ บายๆ sunday.morning
มีตลาดขายสินค้าของชาวบ้าน ทั้งงานฝีมือ ของพื้นบ้าน เสื้อผ้า ผ้าฝ้ายทอมือ เครื่องประดับเงิน ชา และอีกมากมาย
มีชุดชาวเขาให้เราได้เช่าใส่ด้วยค่ะ คนละ 50 บาท จะมีเด็กๆมาคอยต้อนรับและอาสาเป็นไกด์ให้ (แต่อาจจะต้องมีค่าตอบแทนให้น้องด้วยนะคะ 🙂 ) น้องๆจะวิ่งมาต้อนรับและพูดกับคุณว่า “พี่สาวคะ สนใจให้หนูเป็นมัคคุเทศน์น้อยพาเที่ยวมั้ยคะ แล้วแต่พี่จะให้ค่าขนมหนูค่ะ” ประมาณนี้ น่ารักค่ะ หรือจะถ่ายรูปกับเด็กดอยก็ได้ค่ะ น้องๆก็จะหารายได้จากนักท่องเที่ยวจากการนำเที่ยวหรือถ่ายรูปคู่กับเราค่ะ แล้วแต่เราจะให้เขาค่ะ
เก็บภาพหมู่ดอกไม้มาฝากล้วนๆเลยค่ะ ไม่รู้จะบรรยายอะไร ให้ภาพบอกแทนแล้วกันค่ะ
นั่งกินกาแฟ ชมบรรยากาศไปซักพัก ก็ได้เวลากลับเพื่อที่จะลงไปยังพระตําหนักภูพิงค์ต่อ เราเดินลงอีกด้านหนึ่งของร้านกาแฟค่ะ
เราจะต้องเดินอีกทางจากทางขึ้น จะมีป้ายบอก ว่าเป็นทางลงค่ะ ระหว่างทางก็มีตลาดขายของเช่นเดียวกับทางขึ้นค่ะ
มีรถมา 
หลังฝนตก ท้องฟ้าเปิด ฟ้าใสมากค่ะ
ระหว่างทางลงจากม่อนแจ่ม ก็มีวิวทิวทัศน์ที่สวยงามตลอดทางให้ได้กดชัตเตอร์รัวๆ ขับมาได้สักพัก จะมีจุดชมวิวม่อนล่อง ที่สามารถแวะเพื่อชมวิว ซึ่งจากจุดนี้สามารถมองเห็นพื้นที่โครงการหลวงและหมู่บ้านม้ง
